دیگر شفاء نمی خواهم فقط طلب آمرزش...
شهید سید عنایت اله ناصری
تاریخ تولد:۱۳۴۴ بهبهان
تاریخ مجروحیت:۲۰/۱۰/۶۵
عملیات کربلای ۵ جاده شهید صفوی
نوع مجروحیت:شیمیایی(گاز خردل) جانباز 70درصد
تاریخ استخدام در آموزش و پرورش:۱/۷/۱۳۶۸
تاریخ شهادت:۲۹/۷/۱۳۸۸بیمارستان بقیة الله تهران
روزهای آخر سرفه هایش تمامی نداشت و هر روز دشوارتر و تحمل ناپذیرتر،هر چه روزها می گذشت تن و جسم او نحیف تر می شد و دیگر ریه هایش اذن دخول هوا را صادر نمی کرد.
آخرین حضورش در ICU که حدود۵۰روز طول کشید،بغرنج و بحرانی بود؛زیرا ریه از کار افتاده بود و پزشکان به ناچار لوله اکسیژن را از طریق دهان و مجاری تنفسی وارد ریه کردند تا اکسیژن را به بدن او برسانند و به هیچ وجه قدرت جدا کردن دستگاه را نداشتند.
با این وضعیت دیگر لبها و زبانش توان سخن را از دست داده بود ولی بازهم رضوان الهی و دلدادگی اش به خدا را با نوشتن جملاتی ارزانی داشت،هرچند دستانش می لرزید.
فرازی از وصیتنامه شهید:
صمیمانه وصیت می کنم که علی رغم وجود برخی مشکلات و نابسامانی ها قدر نظام و انقلاب خود را بدانید و با آرمان های امام خمینی (ره) تجدید پیمان کنید و نسبت به اصل ولایت فقیه بی تفاوت نباشید و با دو عنصر « عقل و عشق » آن را مورد اهتمام و پاسداری قرار دهید.
عقل از آن جهت که در ذهن خود استدلال کنید که این اصل از اصول مسلم اعتقادی و کلامی مذهب شیعه است و عشق که به واسطه ی آن بتوانید دلهای پاک خود را با دل صاحب آن منصب یعنی ولی امر در هر زمانی پیوند زده و روز به روز بیعت خود را با او مستحکم گردانید تا خدای عزوجل روزی را برساند که حضرت ولی عصر(عج) پرچم اسلام را در سراسر جهان به اهتراز در آورده و به کمال مطلوب برسانند.
( ان شاء الله )